تجارت الکترونیکی به عنوان معاملات تجاری، خدمات مشتری و کارهای فرا تجاری تعریف می شود که موجب استفاده از ارتباطات دیجیتالی شده است. زیرساختار اصلی برای تجارت الکترونیکی، محیط محاسباتی شبکه دیجیتال است که سازمان و افراد را در تجارت، صنعت، دولت و خانه به هم پیوند می زند.

در این سیستم، مشتری از یک وب سایت برای سیستم تجارت الکترونیکی استفاده می کند تا به اطلاعات دسترسی داشته باشد تا معاملات آن لاین را به راحتی انجام دهد.

اگرچه بعضی از سنجش های ایمنی مانند رمزگذاری داده ممکن است بعضی مسائل بالا را خطاب قرار دهد، موضوعات ایمنی نیازمند خظاب-قرارداده شدن در سایر بخش ها هستند و سیستم تجارت الکترونیکی در مشتریان نرم افزار باید از داده استفاده کنند.

در بیشتر سیستم های نرم افزاری موجود مراکز امنیتی وجود دارد تا بر اثر بی دقتی برنامه ریز یا توسعه دهنده گان نرم افزار، مشکلاتی پدید نیاید. سیستم های نرم افزاری تجارت الکترونیکی باید داده ها را سیستم نرم افزاری تبادل کنند که توسط سایرین مانند مشتریان، عرضه کننده ها، شرکا و سایر عوامل نرم افزاری کنترل شود. بنابراین مکانیسم های امنیتی در این سیستم ها باید منعطف، استاندارد و قابل اجرایی با سایر سیستم ها باشد. آنها از طرح های چندگانه با یک یا چند پیوندزننده میانی و واسطه مانند سرورهای وب و کاربردی استفاده می کنند. در راس این موارد استانداردها و طرح های ارتباطی و شبکه در یک موقعیت تغییر مستمر است که همه بخش های ایمنی در تجارت الکترونیک را به روز می کند. هکرها به طور ثابت از این آسیب-پذیرها استفاده می کنند و می توانند از ویروس های خاصی برای نفوذ به سیستم تجارت الکترونیک استفاده کنند تا اطلاعات مشتری را بدزدند و یا سیستم را غیرقابل دسترسی کنند. بنابر گزارشات مشتری، هزینه نرم افزار مورد نظر در سال ۲۰۱۰ حدود ۲٫۳بیلیون دلار بود و شبکه بازی سونی قربانی عملکرد اصلی هکرها در سال ۲۰۱۱ شد که اطلاعات میلیونها کاربر ان دزدیده شد.

ادامه مطلب